Ook al heb ik een hekel aan het woord moeten, hier ontkomen we er niet aan. Iedereen die betrokken is bij de zorg moet moed hebben. De moed om anders te gaan doen.
De langdurige zorg doorleeft een noodzakelijke verbouwing. Het gebouw van de zorg transformeert, het fundament verandert. Dat is geen abc’tje. De transitie vraagt van iedereen een andere manier van doen. Bestuurders, beleidsmakers, zorgverleners, cliënten en familie, overheid, financiers en regelgevers, iedereen is aan zet. Maar hebben we voldoende moed om ook echt anders te gaan doen? Om te gaan leren, te gaan ontdekken? En om toe te laten wat ook kan?
Ontdekken
Bestuurders zijn bezig hun organisaties te ontdoen van sturing en controle. Hoe leg je dan toch goed verantwoording af? Een leiderschapsuitdaging, want tijdens de verbouwing waken oude zekerheden. Het vraagt moed om werkelijk anders te gaan doen.
Medewerkers zijn ook aan zet, hun werk verandert en daar is een stevige ontwikkelslag nodig. Zo gaat bijvoorbeeld technologie het werk beter maken. Tot voor kort is met succes bestreden dat zorg door machines mogelijk was. Dat verandert nu snel. Bedden die zichzelf opmaken en zelf wisselligging regelen. Vitale functies meten met apparatuur die ingebouwd zit in horloges. Technologie neemt traditioneel werk uit handen. Wat blijft en groeit is de zorg voor goed leven, voor leven en werken met waarde. Het vraagt moed om dat te gaan ontdekken.
Ziekenfondsbrilletje
Ook van cliënten wordt verandering gevraagd. Hun gewenning dat oud worden vanzelfsprekend zorgrechten oplevert die ook nog eens volledig publiek verzekerd zijn, is niet langer houdbaar. Oud worden is geen probleem op zich, oud zijn en waardevol leven is de uitdaging voor de toekomst. Jawel, ook dit vraagt moed.
Hetzelfde geldt voor familie, inspectie, overheid en verzekeraars, ook van hen wordt moed gevraagd. Moed om andere oplossingen en ambities toe te laten. Met de ouderenzorg is het als het ware als met het ziekenfondsbrilletje. Het hielp voor een zeker doel, maar met meer mogelijkheden ontstaat een breder aanbod. Wie nu minder gaat zien, heeft de keuze uit een of meer brillen, lenzen of laseren of een combinatie van oplossingen. Zo vergaat het ook de ouderenzorg. We creëren samen meer mogelijkheden om waardevol oud te zijn. We ontwikkelen een groter assortiment waardevol leven waarvan we de meeste oplossingen nu nog niet kennen.
Inspiratie
Prachtige good practices laten nu al zien hoe dit proces vorm krijgt. Het is nog maar het begin! Op die plekken had men visie en toonde men de moed om op zoek te gaan naar nieuwe oplossingen. Bestuurders schetsten kaders en gingen sturen vanuit inspiratie. Medewerkers nemen daar rollen in en laten functies los, cliënten gaan naar vermogen actiever meedoen. Familie leeft het leven van ouderen mee en andere betrokkenen passen zich aan deze werkelijkheid aan.
Moed
De verbouwing van de langdurige zorg is een uitdagende klus en het lijkt er soms op dat de praktijk mogelijk sneller ontwikkelt dan de plannenmakers hadden gedacht. In de praktijk tonen meer en meer spelers moed. En ook al heb ik net als de meeste mensen een hekel aan het woord moeten, hier ontkomen we er niet aan. Iedereen die betrokken is bij de zorg moet moed hebben. De moed om anders te gaan doen.
