Een ezel stoot zich in het algemeen…
Met vallen en opstaan leren…
Je zou bijna zeggen dat slechts een negatieve ervaring ons tot iets beters brengt. Het is echter ook zo dat klokkenluiders die rapporteren over misstanden nog niet zo vaak voor elkaar hebben gekregen dat door hen gemelde excessen echt zijn verbeterd. Zo leek het de afgelopen jaren ook in de zorgveiligheidswereld. Na het rapport To err is human is er jarenlang onder andere gewerkt aan een omgeving waarin veilig gemeld kon worden over gemaakte fouten. Door Vim (Veilig Incident Melden) te introduceren en daardoor dicht bij de oorsprong van de fout te blijven, lijkt er nu een betere leercultuur (inclusief
Lees bijvoorbeeld dit.
) te ontstaan.
Toch zijn we er nog lang niet.
Er is ook het gezegde: “Goed voorbeeld doet goed volgen”. Langzamerhand begint het idee post te vatten dat we ook van elkaars successen veel kunnen leren. In het UMCU, maar ook in andere klinieken en opleidingen van zorgprofessionals past men deze wetenschap toe in goed klinkende projecten als CanBetter.
Voor het leren kennen van de best practices en het vergroten van het leervermogen is het wel nodig dat er een andere beweging opkomt. Met mensen die opstaan en met trots vertellen over hun successen, zelfs als de resultaten misschien nog niet zijn gepubliceerd.
Om op lokaal niveau van elkaar te leren hoeven we daar niet eens onze in de zorg zo geliefde afkortingen voor te wijzigen. We kunnen blijven ‘VIM-en’ als we er ook de betekenis Verbeteringen Intensief MedeDELEN aan toevoegen.
